Miskin Nefsim Şiiri - Saim Güngör

Uyu miskin nefsim sen uyu
Kaynıyor cenâze suyu
Atalar doğru demişler
Can çıkmadan,çıkmaz huyu

Bak da ibret al âleme
Hak yemin etmiş kaleme
Hazar et,sakın ateşten
Dayanamazsın eleme

Uykudadır gâfil insan
Söylemez olunca lisan
Anlar yüce hakikâtı
Ben inandım der hâlisan

Bak işte dokunmuş kefen
Fayda vermez tıp ile fen
Ölmüşsün salâ okunur
Mezar ile buluşur ten

Toprak atılır üstüne
Elveda servete üne
Kavuşacağın belliydi
Böylesi zorlu bir güne

Bırakıp gitti sevenler
Çokça muhabbet edenler
Amellerle kalakaldın
Hani nerde,yâdedenler

Otlar biter mezarında
Yarın Hakkın nazarında
Acaba kıymetin nedir
Şol sıratın kenarında

Ey nefis inadı bırak
Yol çok yakın,değil ırak
İnsafa gel de kıl tövbe
Çalmadan bâb, tırak tırak