Biz seninle yanlış şehirlerden geçip gidiyoruz. Kavuşmalarımız dudak arası trafiklerine sıkışıp kalırken, inilmesi gereken durakları kaçıyoruz. Biz aslında bizliği yaşayıp, dış dünyanın içinden kaçıyoruz. Şimdi yine yorgun bir mevsimin içine sürüklenip, baharı müjdeleyen erik ağaçlarını gözlüyoruz. Çiçekler açtığında evet çiçekler açtığında; belki yeniden kavuşabilmenin umuduyla yaşıyoruz…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta