Belki hiç bilmeyeceksin bir gülüşünle dünyasını aydınlattığın birileri olduğunu ve yine bilmeyeceksin nefes kadar yakın olup, nefessiz kalmanın ne demek olduğunu... Bu kadar yakın olup, bu kadar uzak kalmış olmanın hiçbir sözlüğe sığar yanı olmadığını görmeyeceksin ama her şeye rağmen çok sevileceksin... İçten bir sesleniştir bu duyulmasa, hissedilmese bile… Elleri cebinde gezen birinin bir yerlerde görüp okuyacağı ve hayıflanacağı… Kim bilir geçmişinde birisini sevmişliği düşecektir hatırına, tebessüm ederek devam edecektir yoluna… İyi ki sevmişim, yine olsa yine severdim diyerekten…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta