Sen gittin. Gitmiş olman hayatıma değişiklikler getirmedi. Aksine yeni bir sancılı sürece sürüklenişti. Bir yanda gidişinin kabullenilmezliği, diğer yanda gitmiş oluşunun hazmedilmeye uğraşılması… Senin beni sevmiyor oluşun, benim seni sevmeme engel değildi. Sadece sonucu çıkmaza dayanan bir denklem ve çözümü seninle yitip giden bir bulmaca çözümsüzlüğüyle… Sevmeler çoğunlukla tek taraflı yaşanır ve son bulurdu. Sonsuz olsun istenilen her şeyin bir sonu olduğu gibi, gerçekten yaşanılması istenilenlerin bir başlangıcı hiç olmazdı… Bilerek yaşamayı istemekti benimkisi, seni sensizliğinle bile kucaklayarak, varlığın yanımdaymış gibi seni yaşatarak…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta