Misillemeler 29 Şiiri - Aytekin Orhan

Bir kez daha anladım. Araya mesafeler girmişse, göğsünü siper etmeli her türlü olacaklar karşısında. Ya kabul etmeli, ya sessizce gitmeli… Yaşamayı istemekse yaşamalı, sınırları zorlamalı… Sevmenin bir yüzü vardır. Aşkın birçok yüzü… Esas olan içinde yaşadığının gerçeğe dönüştüğü yüreğe dokunabilmekte… Şimdi yalnızlığımız bizi bize çekiyor. Ayrı dünyaların yolcuları olsak bile. Yüreğinin en kuytu köşesine bir öpücük kondurup, yalnız değilsin diye kulağına fısıldıyorum... Benliğimi kemiren sensizliği iki satır yazıp uyuşturuyorum. Kesmiyor ama sakinleşiyorum. Sonra bir tane yazı, peşine bir tane daha derken morfin yemişçesine rüyalarına dalıyorum.