Yine bir akşam sensizliği, yine aynı saatler ve geçmezliğinle... Alıştım demeyi istedikçe, alışmadığımı hatırlamak acıtıyor. Giderken gülüşünü iliştirmiştin yüzüme, maske olarak kullandığım. Kim sorsa iyiyim deyip, gülümsediğim. Oysa ben gülümsedikçe, sen gülümsüyorsun diye gülümserdim. Sırf seni hissedebilmek adına. Yüreğimden fışkıran lavların sıcaklığını umursamadan, sadece sana doğru akabilmek adına, yolunu bulsun diye...
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 15.9.2014 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!