Bana yeni bir ben lâzım. Senden ayrı kalmış benden kopuk, seni yeniden bulup yaşamaya başlayan yepyeni bir ben... Seninle olan ve seninle yeniden yaşayan. Eksik kalmışlığı tamamlayan, seninle sulandıkça büyüyen bir ağaç fidesi gibi. Köklerini toprağa saldıkça sağlamlaşıp, kollarını açarak seni sarıp sarmalayan, yanında olmaktan başka gayesi olmayan yepyeni bir ben... Sular mısın? Gözlerinle toprağımı büyüyebilmem için...
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 15.9.2014 20:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytekin Orhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/15/misillemeler-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!