Sen gündüz oldun, ben gece. Kavuşmalarımız sınırlı zaman dilimlerinin gölgesine sığındı. Ne kadar çok uzağız birbirimizden ve bir o kadar yakınız birbirimize... İçim sen dolu ve boşluğuna düşmüşlüğüm, nefesim bile sen olmuşken, nerelere göçmeli ve hangi rüzgârlarla kendini kurutmalı böyle ıslanmışlıkla... Tepeden tırnağa sen doluyken, kimlere sesimi duyurmalı... Kendi sesimi bile duyamıyorken, böyle yalnızlıkla...
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta