Geçer dediklerimin içinde geçmezliğinle kaldın. Şimdi yokluğunun duvarlarına şafak karalıyorum. Vurduğum her çentik beni bir adım daha sana yakınlaştırıyor. Öyle sen dolup, böyle boşlukta kalmayı sindirmeye çabalarken, sensiz geçen günlerimi sen varmış gibi yaşıyorum. Sen gidiyorsun. Gidişine tanık oluyoruz. Şahitliğim kabul edilmese de, bir zamanlar o da sevmişti diyebiliyorum. Senden izinsiz bir resmini delil sunarak aşkın mahkemesine...
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 15.9.2014 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!