Sen nasıl bir şeysin ki böyle derinden vuruyorsun benliğimi, savunması düşüyor kalkanımın. Seninle dolu, bir o kadar sensizliği yaşamak. İçim sana akıyor, dışım Araf’ta... Sensizliğin kefaretini yüreğimle öderken, hesabının kapanmamasına gözlerimi adıyorum. Senin olmadığın bir dünyayı görse ne olur, görmese ne...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta