İçindeki kesafeti inkar edip yaşa.
Orada hiç karanlık yokmuş gibi,
Sanki hiç can yakmamışsın gibi.
Hoş rayihalar yolla burun direklerine,
Kimse dikenli yanını görmemiş de
Hep nahif bir gülmüşsün gibi.
Hoş tebessümler bırak yol kenarlarına
Hiç kimseye surat asmamışsın da
Hep hafifçe gülmüşsün gibi.
Hiç bitmeyecek rüyalarda olsan da
Sen bir yüzünü dön daima,
Sanki başka hiç yüzün yokmuş gibi.
Kelam etmeden konuş dünyayla
Ateşi yükselen bir çukurda sessizce yan,
Bedenin kızarıyormuş ama kızamıyormuşsun gibi.
Gözyaşı dök sonra ayrılırken oralardan,
Belirsiz yaşlar aksın kirpiklerinden,
Sanki gerçekten üzülüyormuşsun gibi.
Kayıt Tarihi : 4.4.2021 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burhan Ali Yağmur](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/04/misal-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!