Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

yarından sonra ki üç beş güne bile değil rötarımız
ertelendikçe ertelendik.
hep yeni satırlar eklendi önümüze
hep sayfa sonuna itelendik.

sarkacımda sallanmak için diye fısıldadı duvarda ki saat

Bir şeyler var dilimin ucunda
Çok bildik ama; çok farklı.
Becerebilsem, anlatacağım aslında.
Parantez içine sığmıyor, sığdıramıyorum.
Çok yalın ama, çok katlı.

Gökyüzünden bir yıldız / gözlerin kadar sıcak
düştü avuçlarıma kehkeşandan kayarak.

Sana uçtu martılar/adını haykırarak
Geleceksen….şimdi gel / kumlarda koşturarak

Sanki
kızıl bir trene
peron olmuşta iskele
en kalın urganı
esnete esnete
beline

Bir şişe daha düştü denize
içindekiler bende.

sen de ne var?

Yaşananlar yaşandı.

Kısırız, korkağız, sinmişiz işte.
Bir sıkımlık barut bile değil cesaretimiz.
Buruşmamış çarşaflara uyandığımızda her sabah,
İç geçirsekte; belli belirsiz
Böylesi bir susuzluğu, hak etmediğimizin
Farkında bile değiliz.

Eskı huyundur ya
arkadan sınsıce sokulup pozısyon kollamak
Bu yuzden kolay olmustur elbet
koyunun burun kıvırdıgı kontenjan da
Abdurrahman çelebıyı oynayıp
Lıstelerın emektarlarını sollamak

yedi kudretiyle gene geldi üstüme
bir esti / umudumu kesti
oysa /haşereli bahçelerde
kırılan fındıkları
topluyordum o sıra

gecenin alaca karanlığı
sabaha kavuştuğunda
etimde bir tırnak izi
ve
burnumun ucunda
eski bir yara kabuğuyla

Düğmenin deliğine
varsayımları
saklayan iplik
ucundan tuttuğun da
sökülüyorsa
ilmik,ilmik