Yaşamdan karmaşık ya da karma karışık kesitler…(karmaşıklık öte dünyada hakkını istemesin.)
-meli, -malı ile doğup batar güneşimiz. Düşündüklerimizin ortancası dışında hiçbiri –mez, -maz…yorgun ve yılgın anlamsızlığımıza içiririz zemzem niyetine hedef şerbetini. Mavi boncuk toplamak ve dağıtmaktan biçare, yaşam mehtabının hoş karanlığına içeriz…bu durumdan memnun muyuz ne?
Meğer bir hayat bilgisinin farkına varırız. Meğerler, ürerler amip hızıyla... Tek hücreli olmaları tesellisiyle yılgın yılmazlığımızı çekeriz. Son çare tüfeğimiz bıkkın bıkmazlığımız. Harabe gönlümüzün sırça sarayıdır tutarsızlığımız bilmeyiz. Bilmediğimiz salt bu değil…(mi ne?)
Simetrik bir yaşamda asimetri yaşayan bir “kendimiz” olmalı. Cesaret edemeyiz. İnsanlık ağırdır. Kaçış bu yüzdendir. Ritim ve simetrinin silüetidir , insan dışındakilerin yaşamı. O da ne, insan sanılanlar, insan değil…(mi ne?)
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Soru sormayan adamın tüm soruları kendi'neymiş, meğer Mi Ne? :) :) :)
Yüreğine, gönlüne, kalemine sağlık Mahlas.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta