Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Yollar uzun değil, yıllar uzadı
Çekiyorum artık bitmez bu hasret
Yıldırdı ağlattı gurbet bu zatı
Bıkıyorum artık bitmez bu hasret

Ah vatanım derim titrek bir sözle

Bu kurbanlar acaba özel mi seçiliyor?
Cenazeye gelenler her yerde aynı yüzler
Bile bile milletin kanı mı içiliyor?
Timsah göz yaşınıza lanet okur öksüzler
Bırakın yakamızı öküz oğlu öküzler

Özledikçe yüreğimde bir yer yanıyor
Hasret beni yakar anam, içim kanıyor
Bahar geldi göçmen kuşlar, geri geliyor
Benim yazım baharım yok, gurbet ellerde!

Biter günler, biter aylar, geçer seneler

Kendini Ermeni hissedenlere
Sözüm yok biz Türk’üz ve müslüman’ız
Sokağı kirletip pis edenlere
Derim ki biz Türk’üz ve müslümanız

Satılmış uşaklar, üzülse bile

Coştu şanlı ordum bu ateş sönmez
Dünya şahit olsun bayraklar inmez
Ebedi yurdumda ezanlar dinmez
Kahraman Mehmedim varolasın sen

Aziz vatanıma düşman giremez

İçi başka dışı başka
Bizim elin karpuzları
Değer biçer günlük aşka
Bizim elin karpuzları

Gülüşleri ışıl ışıl

Mektubunu aldım cevap yazmadım
Yazacaktım vaktim dar diye geçtim
İsmini çok andım istif bozmadım
Bu da benim eski yâr diye geçtim

Gurbet ele düştüm halim bilinmez

Her kapıyı açan anahtardır o
Paylaştıkça büyür yayılır sevgi
Nice imtihana giriftardır o
Paylaştıkça büyür yayılır sevgi

Anadan başlıyor mezara kadar

Nice şiir nice mısra düzüldü
Yazılacak her kelime yazıldı
Yazıldı da müşküller mi çözüldü
Dünya yalan her şey yalan,değil mi?

Sevgi denen kelime dilde laçka

Silindir gibi ezip, üzerinden geçerek
Sel gibi akıp yıkan bir zaman geldi geçti!
Baltayla devirerek,hızar ile biçerek
Çöl gibi çekip yakan bir zaman geldi geçti!

Giydirtmez giyecekken saadetler tacını