Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Quickpost this image to Myspace, Digg, Facebook, and others!

Bir kere niyet etti her şeye rağmen gider
Bildiği tek bir şey var yol yürümekle biter

Aslında gitmesini gerektiren şey yoktu

Glopal dediler kafam karıştı!
İnansam mı artık, inanmasam mı?
Silah zoru ile dünya barıştı
Donansam mı artık donanmasam mı?

Barış ne güzel şey hep böyle kalsa!

İçi yanan herkesin Bayramı kutlu ola


Barışa yatkın iken milletimin doğası
Köylü efendi imiş yani beyi, ağası
Haciz geldi çiftçiye kurban gitti boğası

Elime batıyor gül dikenleri
Gül olur izlerim işte ben buyum
Severim sevgiyle dil dökenleri
Bal olur sözlerim işte ben buyum

Çiçekler çizerim dökülen kandan

Paniğe kapıldı şimdi hainler
Sabahtan akşama top sesi dinler
Kalleş kahpecikler in’lerde inler
Eteği tutuştu vay anasını!

Ne kadar dönekmiş şu Talabani

Nefisle ol savaşta
Bulunduğun her yaşta
Akıl var iken başta
Tevbe esteğfirullah

Çoktur nefsin kaprisi

Ahirettir konumuz Muhterem Müslümanlar!
Dünya araya girdi aklımızı çelmiştir
İman edenler bilir, ne dediğimi anlar
Münafıklara yazık, gafletlere dalmıştır
İnanacak gün gelir o zaman geç kalmıştır

Firavun sofrası her şeyi varken
İştahım yok deyip, ilenenler var!
Niceleri var ki geçimi darken
Bir parça ekmeği dilenenler var!

Komşusu inlerken, kendisi doyar

Kıvrandın durdun

Bunca keder ile kıvrandın durdun
Kim senin derdini bilir Mikdadi?
Hep ağlayıp yazdın, ne fayda gördün
Kim senin sözünü alır Mikdadi?

Uyku çöktü bedenime
Gözlerimi açamadım
Veda ettim gidenime
Ben gitmekten kaçamadım

Dünyaya kandığım kadar