Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Elinden bir şey gelmez, harcar zamanı boşa
Her şeyini anlatır, hayali arkadaşa
Bir saniye ayrılmaz, kölesi olur haşa
Başka bir dünyası var, İnternet bağımlısı

Her şeyi internettir, aileyi unutur

İlkbahar gelince doğa uyanır
Gönül cıvıl cıvıl, bülbüle döner
Fışkırır nebadat çevre boyanır
Al yanakta gamze bir güle benzer

Yeşerir yürekte yeni umutlar

Herkes çıkarı peşinde
Haller bizi öldürüyor
Canavarlar iş başına
Yollar bizi öldürüyor

Ayrımcılar kaymış yoldan

Dostluk nedir

Sevgi, saygı özde olur dostlukta
Üzerinde kafa yormaktır dostluk
Bende değil biz de olur dostlukta
İşte böyle birlik kurmaktır dostluk

Derbederiz toz içinde
Sine yanar köz içinde
Sır saklıdır söz içinde
Bilen Sensin Yüce Rabbim!

Kullar kanar şeklimize

Yeşillikler cennet yapar ülkeyi
Başlayalım önce bizim bölgeyi
İnsanımız ağaçlardan gölgeyi
Tatsın artık, cehennemden bıktık biz

Birlik olup bir araya geline

Yürek bu tir, tir titrer kolaysa gel de dayan
Çırpınır bir kuş gibi, uçayım der uçamaz
Feryat, figan, vah eder, ne sezen var ne duyan
Hayatı bir düş gibi, geçeyim der geçemez

Güneş battıktan sonra, sayısız yıldız doğar

Arz talep meselesi, olmaz bunun ötesi
Medya bunu biliyor, yayınlar ona göre
Demek ki bu milletin kaldırıyor midesi
Seyrediyor gülüyor, alkış tutar aktöre

Bir kaç serseri bulup ileri sürüyorlar

Kanıma dokunan cilvedir, nazdır
Dağlardan enginim varmaya kalkma!
Dünya senin olsa yine de azdır
Gönülde zenginim vermeye kalkma!

En büyük zenginlik, bil ki akılıdır

Gurbette halimden soran olursa
Yaşıyorum işte hepsi bu kadar
Benim için kafa yoran olursa
Şaşıyorum işte hepsi bu kadar

Denk çıkmadı gitti gelir giderim