Zaman bir gece yarısı,
Gözlerim boşluğa dalmış.
Elimde kağıt,kalem varmış,
Sigaram içmeden tabakta yanmış.
Bir zamanlar yalnızlığı seçerdim,
Bir yalnızlıktırki yaşıyorum
Bu kadar kalabalıkta.
Kimseye çarpmadan
Dolaşıyorum.
Ben böyle değildim
Eskiden
Üzülürüm ki
Halden dertten anlamayanların,
Zalimlerin ellerine düştün diye.
Al yanakların şimdi,
Solgun bir güle benzedi diye.
Öyle hayat doluydun ki
Sen her gece bu saatlerde yani gece yarılarımda
ensemden öper,saçlarımı okşarsın,
Gölgene takılırım,yetişemem
Savuşursun ay karanlığına.
Bedenim uyuşur,dudaklarım susar,
Yüreğim acır
Bir adam vuruldu alnın tam ortasından.
Yüzüne evladım derlerken
Ardından ne dümenler çevirdiler kimbilir.
Üzgün bir halde paylaşırken dertlerini
Bazen sesi titrerdi çocuk edasıyla.
Ömrünün bittiğini anlardıda
Bütün geçmişine çizgi çekmek,
İçip içip kendimden geçmek
Doyduğum yerden de göçmek,
Bir anlık olsun unutmak istiyorum.
Öyle yer etmişsinki beynimde,
Sende eri git avuçlarımdan
Ben dayanırım.
Nasıl olsa gidenlere,ağlamaya alışığım
Sende tanıma ardında ben böylece kalırım...
Gözyaşımdan sonra
Kan dökmeye mahkumun ben.
Bahane edip aşkı
Beni ip üstünde oynattın.
Ne yalanlarla dolanlarla,
Gönlümü ayarttın.
Aslında ben doğruya değil,
Yalanlara inanmışım.
Farzedeyim bir rüya gördüm.
Kendime gelip,artık uyamalıyım.
Bir daha dalarsam hiç kalkamam.
En iyisi mi tadında bırakmalıyım.
Bilesin,sen varsan bende varım,
Sensiz hayatta nasıl yaşarım.
Seninle dağlar,taşlar aşarım,
Aklım gider sen yanımda olunca.
Birbirimizde bulmuştuk sevgiyi aşkı,
Günahmış gibi dururduk hep suçlu suçlu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!