Mezar Şiiri - Salih Koca

Bir gün yol yapan mühendisler gelecekler başıma
Karşılarına çıkmış engel olarak öylece duracağım
Onlar aralarında meseleyi çözmek için konuşurken
Ben bir mezar olarak da hayatta sorun çıkaracağım…

Aşağıda bedenimden kalanlarla beklerken toprakta
Başımda toplanan insanları sessizce dinleyeceğim
Şaşıracağım kendime, ilk kez böyle susmuş dururken
Varlığımı bu kadar ilgilendiren tartışmalar arasında

Benimle yatan çektiğim onca acımı bilmeyecekler
Kaldığım yeri açıp bakmaya gerekte görmeyecekler
Bir dozerin kepçesinde topraklara karışmış olarak
Beni son kez hayat sahnesinden çekip götürecekler…

Mezarlığın sonundaki ziyaretçisi olmayan bu mezar
O gülen yüzümü, ağlayan yaşlı gözlerimi anlatamaz
Ama gerçek bu, bu mezara yakışmayan diriliğim gibi
Gerçeklerin peşindeyken öleceğimi unuttuğum gibi

Kimse gelmesin isterdim gözü yaşlı ziyaretçilerimden
Dualar okuyan, öldüğümü hatırlatan akrabalarımdan,
Davranışlarınızı niye değiştiriyorsunuz buradayım diye
Bende mutlu oluyorum yavaşça gelen yaz akşamlarından.