Mezar Şiiri - Ümit Sertçelik

Ne yazıyorsam,
Ne karalıyor,
Hep sana sevgilim.
Bir meyhane köşesinde
Çekilmişim kıyıya tek başıma,
Bakıyorum etrafıma herkes suskun,
Herkes yaralı gönülden.
Bende katılıyorum onlara sessizce,
İçiyorum yudum yudum sevgimi.
İçiyorum yudum yudum aşkımı,
Sonra kadehimi bırakıyorum bara,
Bana bakıyor barmen,
Sanki yaralılar kervanına.
Sende mi katıldın der gibi,
Çıkıyorum sallana sallana dışarı,
Tırnaklarımla eşiyorum toprağı,
Eşiyorum ızdırapları,
Bir mezar yapıyorum önce,
Senin resmini ve kırmızı bir gül koyuyorum.
Örtüyorum toprağı okşarcasına,
Başına kara bir gül koyuyorum.
Bahtım gibi,
Kaderim, alın yazım gibi,
Yürüyüp gidiyorum yavaşça,
Ben yaralı, Kalbim yaralı.