Mezar Şiiri - Nisan Yağmuru

Çalıyor çok tatlı iç ısıtan bir müzik
Kasvetin gerçeğin melodisi
Ruhum hemen tanıdı kasvetin sesini
Rüzgarların uğultusu yağmur damlalarının sesi gibi
Ürkütücü korkutucu hiç değil
Gerçeğin ta kendisi, kendisini hemen sevdirdi
Ben hiç yalnız değildim ölüm hiç bırakmadı ellerimi
Bütünleştik sevdik birbirimizi
Sevdam çekerdi kendine, bırakmak istemezdi beni ölümün soğuk ellerine
Özlem Hasret sevdamı yıldırdı, O beni yarım bıraktı
Kaldıramadı böylesi yıpratan sevdayı
Kıyamazdım yarimden ayrılmaya
Ölüm ise daha vefalı, hiç caymadı
Mezarımı gösterdi rengarenk çiçekler ortasında
Ellerimi kuvveti ile aldı avuçlarına
Elveda yakışır bana, onunla gideceğim vaat ettiği mutluluğuma..