Mezar Şiiri - Yükselen Yağmur

bir hak elimdeki bu en son olsun
boyunca gelir kemiklerime bahar
eğlensin serin rüzgar biraz dokunsun
iğde ağacı ile hanımeli kokusu kadar

belki bıraktık geriye hüzün biraz acı
Asra meydan okuyan zeytin ağacı
gibi bir taş dikelim maziye şahitliğe
Mehmet’le Zeynep bacı kıbleye bakar

gelir seherde seyrederim zahirimi
derunum da görünür bal mı zehir mi
şimdi gözler tutunacak bir dal arar
burdaki yüce katlar orada ne işe yarar

güneş ay yıldızlar yokmuş orda bakacak
gözlerimiz karanlık gecede mi kalacak
herşey susar sadece ölümdür konuşacak
devrilir arkamızdan hayat sanki bir duvar

Yüzüm mezara doğru eğilip bükülmeden
gitsem kirpiklerim kaşlarım dökülmeden
sıvasızdır duvarlar karanlık ve soğuktur
bir kalın kazak istesem belki sırtımı sarar

25/05/2019 Ankara
Yükselen Yağmur