Mezar Şiiri - Kemal Bayrakcı

Dağınık taşlarında yazmaz yüreklerinde saklı sırları
Yol kenarında sessiz durur tarihin meçhul mezarları
Hiçbir yolcu okumadan geçmez mırıldanır duasını
Okyanus kadar derin yaşar her nesil hatırasını.

Kim bilir hangi harbin saçlarına ak düşmüş külüsün
Kim bilir hangi kalbin solmayan gonca gülüsün.

Gözlerden ırak bir dağ yamacından sonsuz bakıyor
Su gibi berrak bir ömrü sinesine gömen mezarlar
Başı önüne düşmüş gözleri yanaklarından akıyor
düşüyor üzerlerine akşam grubu misali hazanlar.

Kim bilir hangi kentin ıssızlığında çınlardı sesiniz
Kim bilir şimdi hangi kentin karanlığında hilalsiniz.

Derinden gelir dinle yarım kalan yaşamların ahlarını
Tene değen her kurşun siler defterinden günahlarını.
Artık ne gözleri ışıl ışıl ne de yüzleri hüzünlüdür
Tanrıya armağan ettikleri ruhları ölümsüzdür.

Hangi kabirde sızlar kemiklerin hangi siperde cesedim
Senin uğruna sana dönüşeceğim ey toprak!
Çek silahını vur alnımdan kanım akarsa namerdim.