Mezar Şiiri - Nilgün Akçay

Ağır geliyor artık
Sinemde taşıdığım bu yürek
Ben mi ona o mu bana
Hiç bilemiyorum ama
Yıllardır katlandık birbirimize.

İlk teklemeye başladığında
Yorgunluktandır boş ver dedim
Bana çoktan küsmüş bilemedim.
Üç gün , beş gün ,bir yıl derken
Bir gün baktım ki sustu birden,
Hiç ses gelmiyordu yüreğimden.

Elimde mahkeme celbi gibi reçeteyle
Çıkarken hastanenin acilinden
Anladım durumun ciddiyetini
Kulağıma küpe yapmalıydım
Doktorumun dediklerini.

Hastalığın adı : Kalp yetmezliği
Normalden çok fazla Aort genişliği
Sağ kapakçık mutlak değişmeli
Bir de son safha Kalp büyümesi
Gözlerim açıldı fal taşı gibi
Peki dedim doktoruma “çare ne ki”
Doktorum gülümseyerek
Dedi “çözüm tek”
Sizin yürek eskimiş artık değişecek.
Hırka mı bu göğsümdeki yürek
Eskisi çıkarılıp yenisi giyilecek.

Çok düşündüm o günden sonra
Ağladım,haykırdım dört duvara
İsyanım belki geçen yıllara
Umarsızca kararımı verdim sonunda .

Zamanım durup Kum saatim kırılınca
Bu beden bu yürekle girecek MEZAR’a...

...........................................................ENA....