18.07.1964 Kırşehir- Mucur
İnsanoğlu çok nankör nimetler konusunda,
Şükür bilmez nefisle yanlışa dalmasında…
Ne sebze ne de meyve hiçbirisi kalmadı,
Oynandı yok edildi renk tat bırakılmadı…
Maksadı bencillikti türler kalmasın diye,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta