18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Buyur denmediğinden kimse buyuramıyor,
Ye denilmediğinden kimse de yiyemiyor…
Hemen her yerde meyve bizim canımız çeker,
Koparıp yiyemeyiz buna izin vermezler…
Elim dala uzansa kim bilir ne olur,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta