Birkaç yaşına kadar yaşadı, sonrası meçhul...
Hiçbir şey bilmiyorum.
Sensizlikte, yoklukta,
Sessiz bir yoksulluktayım.
Hiçbir şey bilmiyorum adından başka.
Yalnız ve ürkek,
Bir o kadar da ümitliyim,
Allah, kendi şiirini
senin gözlerine nakşetmiş,
"Oku!" dediğinde kullarına
şiirini kastetmiş.
Allah katında en mübarek
ben olsam gerek
Karanlıktan korkan bizler
Güya aydınlıktan korkmayıp da
Güneşe dahi bakamazken
Hala anlamıyor muyuz
Akıl almaz acizliğimizi
Heyhat! Gitme vakti
Kalbimi görmesen de olur
bu aralar hayli kırık
ama gözlerimi sorarsan
hala gizemini koruyor.
Aşkımız mevsimlik değil,
asırlık;
öyle bir gül ki yok olsun
karanlık;
gel, gel ki, utansın
yalnızlık;
Aç karna içtiğim sigaraların dumanında
Ekmek su gibi sevgi aradım
Çakmak istedim vermedi bir bey, içmiyormuş
Onun hatırına bir paket daha açtım
Vücuduma bir şey zerk olundu haberim yok
Kendim çalar kendim oynarım bir başıma
Bir başım var ki kahrolsun, düşman başına
Dert, çile, keder, vesvese biriksin dursun
Yetmeye bunca derdim, ahirete taşına
"Cehennemliksin" diye hüküm olunsun
Kucak kucak sevgiler
Yalnızca sıcacık anne kucağıydı,
Şimdi hayat sandığın
Dünyanın birkaç bucağıydı.
Sevda sözcükleri geçiyor daima aklımdan
Neler ettiniz bana ey sevdiklerim!
Sözde maharetli zannederdim kendimi
Bu kadar mıydı bütün bildiklerim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!