Meyhaneci Şiiri - Uğur Demircan

Lapa lapa kar yağıyordu Afyon'a.
Kocatepe, tipiden görünmez olmuştu.
Dönüş bileti bir elimde, valizim diğerinde...
Bir bıraktıklarıma, bir kavuşacaklarıma bakarken gözlerimin gerisinde,
bir araba geçti yanımdan yavaşça, mermer kaplı valiliğin önünde.
Camı aralıktı.
İçindeki bahtiyar, son sesle 'meyhaneci' dinliyordu çelik'ten.

O kalacaktı. Ben gidiyordum.

Kar durmuyordu.
Lapa lapa yağıyordu Afyon'a.
'meyhaneci' çalıyordu çelik'ten.
Sözlerinden bağımsız bir ezgi,
Afyon'dan, o'ndan ayrılışın mührü olacaktı yıllar boyu.
Ne zaman duyulsa,
kar taneleri düşmeye başlayacaktı yüreğe.

15/02/2012
00:24