Mevsim Döngüleri Şiiri - Kağan İşçen

sular yorgun dudağımda
sessiz odaları özlüyorum

erken ayrılıklara uzak
bir pencerem olmalı hemen

mevsim döngülerine benzer
aramızdaki anlık susku

doğaya nasıl düşkünsem artık
başından beri çok sevdim seni

senden hiçbir şey beklemiyorum
seni bekliyorum sadece

saçlarına kelebekler konmalı
ne de olsa taşralıyım hâlâ

ömür aceleye geldi
karşılaşamadık bir türlü

beni anlaman yetmez
kendini de anla

gözlerimin sarnıcına dokun
kendinden kaçma

bir son şarkımız yok
olsun...tüm şarkılar bizim

yalnızlığın tahtını elinden alacağım
yorgun bir ikindi de olsun isterim

kışın ilkyaza dönmesi kusurlu
gülüşün yok yanında

yalnızlıkla ayrılık arasındaki fark
biri senli biri sensiz

kavuşmakta değil mutluluk
karşılıklı özgürlükte