Gecelerimde tek siz kaldınız
Beyazı ağlayan gülün goncasından
Meme uçlarınızdan kopan fırtınalar getirdiniz
Yeşil sürgünlerinde hazan yapraklarının
Ve kadınca kapanırken gözleriniz
Bir ölümü ötelediniz / kanımı güncellediniz
Çekinip gözlerinizden
Gamzenize kurduğum sofralarda
Kirpiklerinizin kalabalığı
Yitik yıllarda kalan esmer ten yırtığı
Ve evlat edindiğiniz hüzün
Ben / üşüyen yanıydım yüzünüzün
Siz
“ Ay görmüş geceden / kireç tutmuş yıldız
Kurumuş heceden / su yutmuş şiir..** ” çıkarırken
Ben
Çalıp tüm kapıları / olmadığınız her evi yaktım
Yıldız annesi gözlerinizde
Issız parklarda sizi ağladım
Kandan ağırdı hava
(Yalnızlığın sulusepken sokaklarında
dünü yendim / sıra yarında)
Vurun var saydığınız her yerimden
Çünkü siz
Mevsim dışı bir şiirsiniz..
** Ağlatı / P. U..
Dizelerini ödünç verdiği için sevgimle.. 04.11.2005
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 00:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhun Basat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/15/mevsim-disi-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!