Mevsim Baharmış Şiiri - Müslüm Bayram

Doğuruyor tabiat ana genleşiyor
Gökyüzü berraklığında ak-pak
Açıyor çiçekler mevsim yâre
Baharmış demek.

Bir dişi kuş yuvasını kuruyor
Erkeği pusuda tatlı bir telaş
Mimarisiyle oldukça hoş örüyor
Zarafeti yapraklar
Güzellikleri sunuyor.

Pusuda avcı izlenmekteler
Sevgiliye hasret gibi susuz aç
Kısmetine razı olmayınca doyumsuz obur
Neye yarardı ki şimdi...
Altın işlemesi emeğinden taç.

Saldırıyorlar hışımla vahşice
Durmaksızın eyvah eyvah...
Yazık, yuvayı yıkacaklar
Günlerce verilen emekleri
Belli ki ölümüne savunacaklar.

İnliyor her yer ciyak ciyak
Kuş sesleriyle çınlıyor
Boyun eğmiyorlar haksızlığa
Amansızca direniyorlar
Ah ne fayda hükmen
Mağlup sayılacaklar.

Çaresi yoktur elbet çekilecek çilenin
İlahi adaletse bu gördüm şahidim
Uzaklaşırken canhıraş... Savaşından hilenin
Mutlak sebepmiş müjdesi yaşama
Mavi ufuklarından imzası taahhüdün
Gagasından öğütülmüş...
Muteberinden aş.