Mevsim Asklari Şiiri - Yusuf Ter

Mevsimler kavgalar içinde
Ağlarken göz yaşını bıraktı
Kederleri acıları kucaklayan
Geride bıraktığımız bir mevsim daha
Laleler boynunu eğmiş dağda
Karların yağmasını bekliyordum
Uykusuz düşlerimin çırpınışında
Kolları bacakları kopmuş ortada
çığlıklar sesiz ağıtlar içinde
düşlerim korku ateş içinde
çırılçıplak soyulmuş çekirdek içinde
ellisinden sonra bir aşkın peşinde
dalı kopmuş inçe sürgün hayat içinde
aradı aşkı sevdayı yüreğinde unutmayan
dört mevsim baharı kucaklayan
soldukça dökülür toprağa
güldükçe çabuk unutan
sarılır sarmaşıklar dal budağına
mevsimleri aşkları kucağında
ilk bahar son bahar kış yaz kokar
öpüşlerden sıcak düşlerden
damakta dudakta bıraktı mührü
sarıp sarmalıyor közde ateş gibi
gece soyunmuş dökünmüş
rüyasında hiç genç kız görmemiş gibi
uyanmak istemiyordu ateşli geceleri
doyumsuz dünyanın mevsimleri
kışın ayrı bir tad verir nefesi
yazın ayrı bir düş verir gecesi
serinletir onu ilk bahar mevsimi
bıldırcın keklik sülün sesleri
atmışında son baharın izleri

12 /04 /2003
yusuf ter