Teslim oluyorum.
Bırakmam demiştim oysa.
Yine soyunuyorum bırakmaya kendimi.
Bırakmak sana kendimi;
Sesinle kalbimdeki güneş doğuşuna şahitlik,
Kızıl mavi gökyüzüne
Bir seni
Bir de gürültülü gölgemi
Bıraktım
Yıldızlara karşı
Ehemmiyet gerektirir mi
Bilmem de ,
Bir şiirde ,
Ya da
Bir şarkıda ,
Kâh ile Çih'in sohbetine misafir oldum geçen
Kâh
Varlık diyorum varlık nedir bilir misin
Çih
En iyi ben bilirim zannederdim
Koca bir şehri terk etmeyi düşündüren,
Her köşe, sokak başı anı biriktiren.
Sevmeden terk ettiğim şehri sevdiren.
Kahırlar içinde gebereceksin !
Bak bu satırlar çok taze yalın,
Batıyoruz sanırım artık çih
Kaybettik mi bilmiyorum
Ama kovmadık da eminim
Küstü belki de
Uğramaz oldu
Sen benim güneşimsin,
İçimdeki bütün buzulları eriten.
Gökkuşağımsın,
Bunca yağmuru dindirip renk tanıtan.
Gündüzlerim olmalısın yahut,
İğne ucu ışık olmayan gece ruhumu aydınlatan.
Sabah ezanı yalniz iken duyuldu.
Gece gündüze sayıldı.
Ruh ki bedenden soyuldu.
İntikamım acı olacak.
Bir gün kuş olabilir misin?
Mesela sen ?
Ya da
Ben ?
Olamayız sevdiceğim.
Tek bir umudum olmadan ,
Ben şiir yazmaya tövbe ettim .
Sen geldin .
Sen varsan ,
Mümkün mü ki şiir yazmamak !
Seni anlatmamak .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!