Mevcut Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Bir cehennem kurulur, bir dağ devrilir, esen
rüzgarla soğuyan demir, çeliğe evrilir, güneş
eritir yaktığı zihin damar damar dolaşır, hep
aynı yoldan geçilir. Karanlık boşluk kazılarında
külçe külçe çıkan tarifsiz madenler, ortak mülkümüz
olur saçılır etrafa, kimine umut kimine yıkım getirir.
Yangından kapılan mal gelecek kurar, ne kurtarsan
kar, yarın daha güç, bugün bulduğun yarın kayıp,
belki hiç başlamamış, öyle sanılmış. Sen bir kurguda
gerçek sanıp, unuttuklarınla başbaşa, üzerine taşmış.
Yanılırken ufuklarda, silinen çizgilerde coşan yokluk
kendini aşmış, bir kervan olarak elele giden, nereye
taşır önemsenmeyen, şimdinin ertelenmiş uzaklığında
tekrar mevcut.