Metres Eyledim Düşlerimi

Günün ilk ışıklarını beklerken,
Karanlık doldu pencerelerden.
Umuda kucak açmışken gönlüm,
Bir seni düşledim.
Kimseler almasın seni diye
Metres eyledim düşleri kendime.
En zor olan metresimi tutmakdı elimde.
En kuytu köşelerde sakladım,
En mahremleri yaşadım düşlerimde senle,
Tek benim olasın,yalnız ben olayım sende.
Kapattım kapıları,sürgüledim pencereleri,
Sur duvarlarıyla çevirdim her yeri.
Gönlüme hapsettim seni ve düşlerimi,
Sırf benim olman,temiz kalman için,
Metresim eyledim düşlerimi.
Kanatları vardı düşlerin,
Uçmak isterdi,özgür olmak isterdi,
En uçlarda gezmek,olmayanı oldurmak,
Düşlerin işiydi.
Göze alamadım uçmayı,diyar diyar konmayı,
Sen olmalıydın düşlerimde,
Ben olmalıydım senin her zerrende.
Düşlerimde bile hastalıklıydı sana sevdam,
İşte bu yüzden seni kapattım düşlerime.
Düşlerimde metres eyledim seni kendime.