...................................Bir Devrimcinin Ölümü
Bir günün gecesinde
geç saatlerin son çeyreğinde
bir korku duydu birden
derinlerinde yüreğinin
sokağın yalnızlığıncaydı
Çay karıştırır gibi
Öyle karıştırdın ki kafamı
O bakışınla karşılaştığımdan beri...
Çayı şekersiz içiyorum
Rakıyı susuz
Gene de bir anlamı yok bunların
Mustafa Kemal Atatürk
Rahat uyursun artık
First Leydi el koymuş işe...
Korkularımızı çıkarmış boşa
Demiş ki birinci kadın
Zorlayamaz kimse, ilkokuldaki kıza
— Hay, ağzına sağlık
Dediğin gibi dostum.
İstanbul'a Salacak'tan
Senin gibi bakıyorum.
Önümde deniz
Dünyanın ısısı artıyormuş
Bir derece artmasının bile
Sonuçları olumsuz olacakmış.
Kuraklık, sel, tsunami, deprem
Nükleer patlamalar
kimse bir tutam kılın peşinde değil
ne ananın örtünüşü
ne anamın örtünüşü bu değil
hiç de sandığın gibi değil
allaha tapınmak için başörtüsü yol değil
her kes seni beni soymanın peşinde
Okullar bitirdim.
İşletmeci oldum
Finansman uzmanı oldum
Avukat oldum.
Okudum
Bir şair bir heykeltraşa benzer
Biri taşın içindeki resmi
Diğeri can içindeki canı görür.
Hangisi benım
Ben neyim bilemedim
Dün karşıya geçtim vapurla,
Nedense birden geldin aklıma.
Uzun zamandır yapmamıştım
Özleminden yakındım.
Uzun, uzun söyleştim denizle....
birden oldu deniz sütliman
Ağız tadım bozulalı
Tadını alamıyorum yaşamın
Nedeni sensin
Bütün suç senin.
Ne kadar geçti aradan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!