Gönül ne kadar boş
gönül başıboş
içim boş
koy olsun bu gönül sarhoş
başım dönsün
dünya dönsün
Vazgeçilmezim dediğimde
Söyleyemezdin bilirdim
Duyumsardım ama
Ne ukalalığım kalırdı
Ne de kendimi beğenmişliğim.
“Sen ne kadar çabalasan da
Anlattığın karşındakinin algıladığı kadardır” Mevlana
Ya ben yetersizim
Anlatamıyorum.
Ya da sen istemiyorsun
Yanılgım,
Sensizliği yalnızlık saymaktı.
Öyle değilmiş ama...
Biraz sensizlik olsa da
Düşlediğimde
Öylesine iç içeyiz ki seninle
Gittiğinden beri acın içimde ilk günkü gibi
Özlemine dayanmak öylesine zor
Anımsadığımda kopuyor içimden bir şey
Yokluğuna bir türlü alışamadım baba
Sağlığında gelmezdim sana bu kadar
sanal aşıklara
Seviyorum seni
Yanakta utancın pembesi gibi
Dudakta öpüşün titreyişi gibi
Sana kırgındım dün.
Soğuktu telefonda duruşun
Düşüme girersin diye
Uyumadım bile gece dün
Desen ki şimdi
Ben seni arıyorum
Yitirirlmiş sevgilerin tümüyle inatlaşarak
Ben seni arıyorum
sevgileri sana demet demet sunarak.
Ben seni yaşıyorum
Hafta Sonu Yağmur Gelecekmiş İstanbul’a
Göz Göze Gelecekmişiz Hem De...
Hele Bir Gelsin
Hele Bir Değsin Gözleri Gözlerime
Yansır Güzelliğin Gözlerimden
Hem Ben İslerim İçine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!