Metin Toprak Şiirleri - Şair Metin Toprak

Yakar,yaklaştırırsan ellerini,
____________________güneşe
Uzak tutsan,ısıtır
Deneme-yanılma yoluyla
_______________yapılır b-ilim
Böyle edinir beşer

düşünüyorum
o halde 'var'mıyım?
.

Havva’dan doğma
Âdem’den olma

inceden inceye yokluyorum
bir karanlık geceden arda kalan
usul usul sökülen
erken bir anında şafağın

mahmur ve mahzun gözlerle.

Ne gündüzün aydınlığına hasret
Ne gecenin karanlığına sitem
Eksik kalan tek dilek
Beniâdem içinde
Bir gönüldeş ile
Hasbıhal etmek.

_______19________


Nasıl ki
Yattığı yerden belli oluyorsa
Aslanın ar’lığı

Herkes aynı yöne giderse
dengesi bozulur dünyanın
Demiş ya o mübarek zat
Soranlara.

Tek, görülmesin bana

Kâh
iki ufuk arası
denizin tam ortası
biteviye
hırçın dalgalarla
dövülen bir kayayım.

Karlı sabah-seherinde doğmuşum
uçsuz bucaksız
bir köşesinde yurdun
bir dumanlı dağ yamacına
sırtını dayamış bir evin
damından

gelmedi gerçi daha başa
tedbirliyim lakin
bir gün
olur da gelirsem o yaşa
sakın ha!
götürmeyin beni,üroloğa.

(1)
Yaş yetmişide geçmiş
Ama
Belli ki iş bitmemiş.
Fıldır,fıldır gözleri
İnkar etsede suçunu