Metin Toprak Şiirleri - Şair Metin Toprak

bilinmeyecek.

hangi mevsim,hangi ay?
yorgun,yengin düşüncelerle
çıkarıp fırtınaları durgun suda
bağışlandığımızı bilmeden

Kurabilmek
O imkansız
O delişmen imgeleri
El ele
Gönül birliğiyle
Seninle.

Sor kendi kendine
Uyandığında her sabah
İlk defa görüyormüşcasına
Ellerini
Sür yüzüne
_______kulağına

ölüm,kaderde var,bilirim
üstelik hoşnutum varlığından
şikayetim kullarından.

sözde,sana yararlanmak
özde,saplantılı yobazlıklarından

Esiversin
Döksün solgun yaprakları
Yanan yüreğinin ateşli rüzgarı
Bak yakın gelmesi yeni baharın
Yeni yüreklerin ahenkli sesleri
Ve bakışları

El üstünde tutulur her devirde
Sözde ne karaya karışır,ne aka
Şeytan tüyüne batırılmış sanki,birde
Bal alacağı çiçeği bilir,'sayın'yalaka.

Yalancı aşklarımız vardı çocukluğumuzda
Birbirimizi kıskandırmak için
Söylediğimiz.
-Çocuksu,masum yalanlar-

Mümkünmüydü elele tutuşmak?

Neydi,unuttum
_______ilk yaram
Değildi biliyorum,diken yarası
Hiç gül koparmadım ki
_____________dalından
Hayır, sevmediğimden değildi elbet

Alın yazımda ne var? Bir bilebilsem
Ne yapsam? Sevgili kul edersin beni
Sen verdin aklı, neyleyim rintleştiysem
En çok -sözde- zikredenler aldatır seni.

****

Ya Rab!
Geçmiş zaman, anımsayamıyorum
İyi kul kontenjanından
Ki o da
Benden değil, ecdadımdan
Vardı ya