Metin Toprak Şiirleri - Şair Metin Toprak

Ne bahçesinde bulundum sevginin
Nede gülünü kokladım.
Anladım
Tüm çırkınlığını dünyanın
Atarken daha dünyaya
İlk adım.

Değişti mi her şey?
Ne gülün eski kokusu var
Ne anlamı kaldı, dermenin

Ufuk çizgisi aynı, bakışlar dar
Tek

Çare yoksa
karanlıksa yolun
Hasretsen
sıcacık bir somuna
serince esen bir rüzgara
Ve sevgisine insanın

Düşündüm epeyce
Nedir?
Bunca çirkef
_______hercümerç
___________işkence
Yüzde doksandokuz müslümanız

İstesende
İstemesende
Geçeceksin
Kaderin çizdiği yolda
Feryatlar para etmez
Geniş de olur bu yol

yoruldum
yazmaktan
dile getirmekten
anlamaktan
insanlık maskesini
takmaktan her gün

Ortada gezer,orta-lık malı
üstelik burnu havada
herşeyin ortası iyidir diye
-iyi şeyler pahalı-
kendini bulur tek
dünyaya gelmiş

Ne selvi boyuna iltimas var
Ne kara kaş, kara gözüne
Haksızlık kalmaz kimsenin yanına kâr
Tokat gibi vurulur bir, bir yüzüne.

*

Sen olmasaydın çocuğum
Beklenilmeseydi doğuşu güneşin
Yakında
Şu dağın hemen ardında

........Çekimezdi dünyanın kahrı.

ŞARJ



şarj edilince
bir telefon bile