Metin Toprak Şiirleri - Şair Metin Toprak

Bilirsek!
Güneşin sıvanmadığını, balçıkla
Leyla olmadığı, gerçekten sevdiği Mecnunun
Mecburiyetten aktığı nehirlerin, denize
Ne yağmurun, ne karın
Ne kışın, ne baharın

Yüreğin yanıyorsa

Bu uykusuz gecenin

Geç bir saatinde.

kısa boylu oluşum
'uzun boylu' düşünüşüm
kalabalık alıklar içinde
'sade' duruşum

ondan.

insandır,insanın kurdu
arama başka yerde tuzağı
yaparız en büyük riyayı
deriz,mevlam böyle buyurdu
dana altında ararız
buzağı.

Platonik


Bir garip oldum bugün
Selamı sabahı kestim herkesten
Bir cigara yaktım

Bonkör

Yalvarmak nafile artık
Yaktın.
Tüter bacadan,uçar
Hapsedemezsin dumanı.

Gözün Çıksın


Gülüm
Neylersin anlatamıyorum kendimi
Kelimeler yetersiz lügatımda

Kırk yıllık Kâni,artık oluyor Yani
Dinlenmiyor hiç kimsenin amanı
Unuttular âbid-lerin,ki bu dünya fani
Akçelerin tını duyuluyor mabedinde,Tanrı-m.

Velev ki inandım,ben senin kulun
Ötekilerle neden bu fark,ey Tanrı-m.?
Duyarım,çizersin herkese yolun
Tek benim ki mi zikzaklı,ey Tanrı-m.?

Gökyüzü yıldız yıldız
İner üstüne gündüzün,sessiz
Ve bir efkar çöker içime
Garipsi,kimsesiz.

Uzun bir yol yolcusunun yorgunluğu