Denizle sahil gibi yakın dudak dudağa
Sürdürmek isterdim aşkımı sonsuza değin
Aşk elbet bir gün biter yüreğinde sevdiğim
Ömür denen bir değer var mutlaka yaşamda
Yatağını dolduran yorgun nehir gibiyim
Uskur döner, şaft döner
Teker döner, mil döner
Pervane döner, çark döner…
Hepsi götürmeye programlı sanki
Günler, aylar, mevsimler, yıl döner…
Dalınca derinliklerine
Yeşil yosunları
Deniz kabuklarını
Balıkları görürdüm
Gece, mehtap dolunca
Dedim ya...
Aşk kağıttan kayıklara benzer
Önce kendi halinde yüzmektedir
Duyguların dinginliğinde
Bir nefes ister, bir soluk ister kımıldatacak
Rüzgar gülleri suskun, düşmüş kanatları
Bülbülün eğleyecek dalı mı var, kış, sonbahar
Garip, suskun, hüzün ötüşlüdür, gül açana kadar
Şakıyışı, saltanatı, ömründe bir lahza sevinç
Gül cemalin gösterir yine, yeni gelen bahar
Kesilince gülün sapı, içinde vurulur bülbülün sesi
Göz açtırsın artık bu hasret beter
Sen yoksan çekilmez bu ömür biter
Sen de bilirsin ya bana ne yeter
Bir el tutuşunda yakışın yeter
Ne çoraplar öreceksin başıma biliyorum!
Seni sevdiğimi söylemeye çekiniyorum
Alacaksın özgürlüğümü elimden, kaçacak
Nafile zorlamam, aşkımı söylemeden olmayacak.
Ya özgür kalıp uçacağım viraneden viraneye.
Güftesi bestesi doyumsuz ezgi
Bu aşık seninle ölür mü gülüm
Müziği muhteşem işte senfoni
Bu aşık seninle ölür mü gülüm
İki yüreğin o eşsiz sezgisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!