Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

BU DÜNYANIN İNSANI OL

Ne ırk ayır ne din dinle
Bu dünyanın insanı ol
At üstünden hep silkele
Bu dünyanın insanı ol

BÜLBÜLÜM

Gel hele bülbül gel hele
Ben yarime sen de güle
Göz yaşımız dönsün sele
Ağlayalım gel bülbülüm

BÜLBÜLÜN KAŞI ÇATILMIŞ

Dostun bahçesine vardım sabahtan
Gördüm ki bülbülün kaşı çatılmış
Nedenini öğrendim ki sonradan
O da benim sevdiğime aşıkmış

Kavuşmadım diye yare
Gel başını eğme yere
Böyle derde var mı çare
Boş ver gönül boş ver gitsin

Soyu kurumaz güzelin

CANIM

Çeşmeye gidiyor elinde testi
Anladım yar bana kırıldı küstü
Beklete bekleye ümidi kesti
Verdiğim selamı almıyor canım

Dargınmısın kırgınmısın
Bilemedim bilemedim
bilemedim dost
Yanımdan gelir geçersin
Selamını alamadım
alamadım dost

DEDİLER

Açtım gözlerimi baktım talana
İnandırmış insanımı yalana
Dinde alim hırsızlık da ulema
Öte dön yüzünü görme dediler

Yeller eser saçlarını savurur
Gerdanında çifte benler bulunur
Aşkın yüreğimi yakar kavurur
Derdimin dermanı sendedir güzel

Ölçülür mü sevdaların derini

DEĞMEYİN

Sabahın buz gibi yayla yelleri
Üşümesin sevdiğime değmeyin
Uykuda açılır yanı belleri
Üşümesin sevdiğime değmeyin

DOLMAZ TENCERE

Üretim olmadan kalkınmaz ülke
Budur gerçek olan budur tek ilke
Çuvalda un yok sa dolar mı tekne
Bekle ha babam dolacak bekle