Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

KIVIRCIK ALİ
Zor gelir dünyaya böyle bir değer
İyiler dünyada çok kalmaz derler
Bu söz de ne kadar haklıymış meğer
Sen de çok kalmadın Kıvırcık ALİ

NERDESİN GÜLÜM NERDE

Geceye gündüz ekledim
gelip geçti senelerim
umudumu yitirmedim
gülüm hep seni bekledim

GÖNLÜ OLAN EPEY NAZA ÇEKERMİŞ

Süt sağmış geliyor elinde helke
Rüzgar esmiş yanakları bozarmış
Dur dedim dur hele birazcık bekle
Gecikirse anacığı kızarmış

Gönlün bende idi şimdi kuşkum var
Gördüğümde selam almıyon güzel
Yüreğimde yine senin aşkın var
Niye anlamıyon bilmiyon güzel

İçimin dumanı göğe yükseldi

HACE BEKTAŞ

Yine buradayım ey insan dostu
Bu sefer epeyce kalmaya geldim
Gönül seni arar bak sana koştu
İrfan umanına dalmaya geldim

Nereler de kaldın ey iki gözüm
Ağaçlar meyveye durdu gelmedin
Mektuba yazacak kalmadı sözüm
Kuşlar yuvasını kurdu gelmedin

Bu hasretlik beni yedi bitirdi

Şarap gibisin güzelim şarap
hemde gül kırmızısı
yıllandıkca artıyor tadın tesirin
yudum yudum içelim aşkımızı
tezden bitmesin
uzatalım tüm ömrümüze yayalım

Varmaz olam sunam göçmüş yurdundan
Dizlerime vura vura ağladım
Aşıp gitmiş şu dağlarn ardından
Yüreğimi bura bura ağladım

O gidince ıssız kalmış yaylası

SEN KALBİNİ AÇMAMIŞSIN

Güneş sana değmemiş se
Dışarıya çıkmamışsın
Biri seni sevmemişse
Sen kalbini açmamışsın

Sen insan mısın diye sorsan cahile
Hakaret sayar bu soruyu kendine
Neye benziyorum hayvanmıyım diye
yapışır yapkana ya ağır bir küfür
ya da okkalı dayak yersin.