Mutluluğa hep bir adım Yerinde saymaksa
Hayat bu kadar yalansa bir uçsuz kalem gibi
Yazıyor ve okunmuyorsa aşk
Yaşamak ayrılığın damarlarında
Zamansız çekip gitmelere dayanmak
Gerçeği zahmetsizce bulup yitirmek gibi
Esti bir rüzgar,savurdu dallarımı
Yeşil bir yaprak koptu;
Şimdi sararmış kupkuru
Soru Cevabı yanlış ise, önemli değilmiş doğru
Öğrendim ki Kuru yapraklar, yakmasanda yanarmış
Gitmelisin
Sana uzak gelen her yere
Gitmeden bilemezsin
Bence bu gece gitmelisin
Vakit kaybetmeden
Seherin sogunu içine çekerek
Neydi bu şimdi
Ben bu anı yaşamıştım
Aptallığında beni uyandıran
Gerçekliğe döndüren neydi
Ressam Farklı resmeder
Başlangıçtan sona doğru
Bölünüyorduk gök iki gibi eşit parçaya
Koşup gelen ayrılığı kucaklarcasına
Kollarım açık aşıktık her sevgili gibii
Yada benzeri
Görmek istemediğimizi görüyorduk hayatta
Oysa deniz şahidim, dilsiz gemiler
Uyuşmuyorduk şairle
O romantik aşklarına yazıyordu
Ben yitip gitmişleri anlatıyordum
Bir su damlası kadar zararsız
Çiğ damlası kadar zamansız yaşantımız
İçimde şeytan kahkahaları
Korkutuyor içideki melekleri
Bu sonsuz şüphe içinde
Ne taraftasın belli değil
Zaman surları taşarken ezelden
Ebede gidiyor her giden
Konuşmuyor her ölen
Mutluluktan mı hüzden mi belli değil
Aşk deryasından ağzın doluyor
Yüreğin memnun bu aşk gelen
Ayrılan sanki ölüyor
Çoktan mı Azdan mı belli değil
Bavulumu topladım dünden hazırım
Eğleme beni hayat
Ben bu akşam sana gidiyorum
Çürüttüğüm umutlarım ve
Bu ağır aksak ciğerlerimle
Sigaramı sevmezdin
Zifirin batağında
Alevler içinde çaresiz,aciz
Beni fark etmeyen yüzlere bakıyorum
Sensizliğe Uyanıyorum
Şairi Ölmüş Bir Şiirin Buruk Mısralarında
Yazlara kar yağıyor kışlara güneş
İçimde sen,içinde sen
İçimde mengede,mengede kalp
Dönüyor mengene, dönüyor dünya
İçimde dert, dertte kalp
Soluyor rengim,soluyor güller
Sıkılıyor can,sıkılıyor mengene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!