Metin Çülban Şiirleri - Şair Metin Çülban

25 yıl ömrümü verdim bir nan köre
Heba etti yüreğimi nerden bilecektim
Aşkının sahte olduğunu

Şimdi öyle çaresizimki
Kırgınım kalbime yanıltı beni

7.7 DEPREM 7.6
İçimdeki yıkım
Maraş / Hatay
Siz toprak oldunuz
Biz ise ebediyen
Enkaz halinde kalaçağız

Bazen dalıp gidiyorum çok uzaklara.
Kim bilir belki de ben seni yakınlarda değilde.
Uzaklarda arıyorum.
Mutsuz umutsuzca.
Güneşi olmayan karanlık Şehir,in.
Karanlık sokaklarında.

Zevkii sefa yeridir dünya
Derin bir nefes al gök yüzüne bak
Yel kovan akrebin ensesindeyken
Şehrin suskun sokakları gibiyim
Gölgesi üzerime düşüyor gecenin
Gitmekmi zor kalmakmı

Ben yaşadım seni en güzel duygularla
Takı sen ansızım bir rüzgara kapılana kadar
Biliyorum ki esen rüzgar
Yanlızca bir muhdet eser sonra
Seni kum tanesi gibi bir kenara savuracaktır
Sonrasında telafisi olmayan tek şey yaşananlar olur

Seni seviyorum tüm umutlarım la.
Denizdeki dalga gibisin vurdu mu kıyıya.
İçimde ne varsa yoksa alıp gidiyorsun.
Bazen engebeli bir dağ gibisin.
Seni aşmak zordur .
En kötüsüde gözlerin o kadar güzel ki.

Bu gün Annem geldi
Senin gelemiyeceğini biliyordum Baba
Fakat geleçekmişsın gibi bekliyordum
Burnum,da tüten teninin kokusunu
Annem gelince beraberinde getiriyor
Sen gibi mis kokuyor hava

Ben öyle Aşklar gördüm ki kör düğümdü

Öylesine sevenler gördüm ki yol kısa idi
Hasretten öylesine yananlar gördüm ki
közü sönmüştü......

Ben ve ayna bakişa kaldık günler geçti gitti
Sen yoktun gece söne kaldı
Gözlerimin neferi kalmadı

Bak oğul senin baktığın gözler
Başka gözlere bakıyorsa
Baktığın yönü değiştir
Kimin kaderini gözler
Kiminin kaderini eller degiştirir
Söz: metin çülban