İçimde ne varsa yoksa aldı gitti Tren
Yanağından bir kez öptüm
Yüzüne bir kez baktım
Hoşça kal dedim
Baktı bana tebessümle gülümsedi
İçime akıttım göz yaşlarımı
Unutmayan ben değilim sevgilim
Unutturmayan teninin kukusuydu
Hani o ilk göz göze gelişimiz var ya
Öyle muazzam bir bakiştan da öteydi
Titreyen sesimiz bir bahaneydi sevdamıza
İkimizde farkindaydık bu ateşin
Kimisi sigara gibi dudaklarımın arasında.
Yavaş yavaş erir.
Göz bebeklerimde yok olur.
Kalbimde yaşatmaya çalışırım.
Kimi zamanda sevmek.
Ondan vaz geçmek olur.
Çok soğuk hava Anne üşüyorum
Üstüm de kocaman beton yığınları
Yıkılan binamı yoksa çöken benmiyyim
Yardım çığlıkları atarken beni duyan olmadı
Şimdi nerdeyim neresi burası diye
düşünüyorum ne garip değilmi
Sen daha önce yanındayken keşke burda
olsaydı.
Diyen birini gördüm mü ?
Sen yanındayken bile gözlerini özleyen birini
gördüm mü ?.
Sen seni öperken sessizce ağlayan birini hiç
Her geçen gün gece biraz daha karanlık.
Benim için
Artık gök yüzünde parlayan bir ve tek olan
Yıldız yok
İçi boşaltıldı duygularımın umutlarımın
Teselli verirken düşüncelerim kalbime
Yaz gelse yüreğine sımsıcak tutsan beni.
Tutsak olsam sende.
Sonra kış gelse üşüsem yüreğime
Sımsıkı sarsam diyorum .
YÜRÜYESİM KALMADI
Hep sevdim be hayat
İçime gömülü olan duygularla
Savruldum rüzgarla bir tarafa
Çikmaz sokağın ıssız gecesi gibi
Gece saklıyordu yaralarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!