Bilen bilir insanlığın abidesiydi
pir'u pak yüreğiyle gonca gül didesiydi
felsefeden resime,ordan şiire,bir dil deryası
en doğruyu mevla bilir cennete gidesiydi
talebeyken hocam olur,ordan tanırım
madımaktan bu yana insan olmaktan utanırım
hangi hilkat ucubesi Metinlere kıyanlar
insan silüetinde görünen bu çıyanlar
bende yandım sivasta bende
ateş suç işlerken erdemli tende
kahrettim gayri şairliğime
böylesi şiirler yazdırdığından
darağacında urbanlar,yanlışa giden kurbanlar
yüreğimde yaralar azdırdığından
Kayıt Tarihi : 1.6.2013 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sıvas madımak yangınında yakılarak öldürülen aydınlardan sevgili hocam Metin ALTIOK,anısına
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!