Metehan Ece Şiirleri - Şair Metehan Ece

Umutsuzluk bir veba.
Seni sevmek yaşam kadar ağır.
Gelmek, ne mümkün
Ne de durmak.
Ya gitmek?
Hepsi safsata.

Ustam,
Gönlüm ötelere hasret.
Canım, yaşamakta ısrarcı bir veli
Aklım zamana emanet.
Ustam,
Bırakmaz ki beni bu dünya

Ustam,
Bana battaniye verildiler.
Ne tutar dedim.
İstemez dediler
Battaniye dedim.
Sıcak tutar dediler.

Denizin içinde bir sandal
Savrulur içinde bir abdal
Neye döner durursun
Bu dünya koca bir yalan.

Metehan Ece / Sibgetullah Aydın

Ah çekti içinden,
zaman, uğraşları için
Ne kadar kısaydı.
Derin bir nefes
aldı,
Kalkmak istedi,

Yola çıkan mutlaka yol bulur.
Yoldan dönen yolsuz kalır.

Bıraktı dalgalara beşeri
Esti rüzgar pir esti
Aşktı buldu eşrefi
Kapıldı geçti de
Aradı aradı da bulamadı nefsini
Sevemedi de kendini

Zaman Ve Ömür
Dere ile nehir gibidir.
Dere akar nehre bağlanır.
Zaman akar ömre bağlanır.