Saz, gitar çalarsın,
Ney, kaval üflersin,
Şiir yazar, resim çizersin,
Gönül teline değmezsin neylersin?
Aşk için yazarsın, çizersin,
Ruhumu yakma.
Ruhsuzluğunla.
Bırakma, ey yar!
Etme beni mahzun.
Meskun gönlümle.
Hayalin yetmiyor bana sensizlikle.
Şiirlerim yorgun,
Halim solgun,
İçim kırgın,
Hasretlerim ve özlemlerim,
Eskiye inat durgun.
Hayat mı? O ise
Hüzünlüyüm sadece biraz,
İçim kaskatı
Kalbim, kalbim sanki
Şairin şiirine
Kavuşamaması gibi
Ağır ve sancılı...
Yıllar hüznümle sustu.
Yüzün. Senin yüzün bilinmedi bende.
Sevgin, bir kağıt kesiği gibi kesti ruhumu.
Görmek istedim seni,
Yaşamak istedim.
Eğer görseydim bir kez olsun, gözlerinde kaybolsaydım,
Bu yükseklik, bu dağlar, bu ovalar
Kubbelere esir eder beni, aşk edası ile
İnsanoğlu bu bilinmezlik içinde koca bir varlık
Esaret, bilinmezliği doğuran büyük bir sevda
Sevdalılar kentinde esir olmak nedir, ey içim.
Ey içim bu hasret nereye, dursana
Koşuyor, yetmiyor...
Çünkü bacakları kırık.
Uzanıyor ve tutamıyor...
Çünkü kolları kırık.
Var mı kolunu bacağını yitiren
Anlasın, anlasın! halinden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!