Metehan Ece Şiirleri - Şair Metehan Ece

Gönül mecnun olmasaydı,
El kalem tutar mıydı hiç?

İmandır dinin temeli
Odur aşkın da sebebi
Aşkı istersen eğer
Bağlan Allah'a ebedi.

Bağlandıysan kalbinden

Sevgi ateştir gönle düşer,
Gönül yanar da aşka düşer,
Gönül yakar da hasrete düşer,
Aşk kül eder yare düşer.

Yar görülse akla düşer,

Saklanıyor ruhum.
Beyaz güvercinler gölgesinde...
Aşk demek uçuşup giden.
Daralıyor ruhum havasızlıklarda...
var mı, var mı beni saklayabileceğiniz bir iz
Alıp götürün, götürün ruhumu bu diyardan.

Gece ile buluştu hazin ruhum
O tik tak sesinde...
Attığım adımlar geçmedi zamanı.
Durdu o ses, saat durdu.
Zaman geçti adımlarımı.
Sanki pil değişse çalışmayacaktı saat.

Kör oldu sensiz Feride,
Kaldı Alelade bir yerde,
Yılmadı senin peşinde,
Kör oldu Feride, kör..

Feride, karşılaşırdı seninle

Gönlünü hafif perde kapattı.
Gözlerim,
Gözlerine kaldı.
Hafif araladın sanki semtini
Öyle hissetti garip orada
Ama sonra sustun.

Nefese muhtaç gecelerim,
Geceye muhtaç nefeslerim.
Geçti, geçti işte gündüzlerim.
Varsın kaderime keder olsun gecelerim.

Basılan ayakların tozlarını
Sinenize nasıl çektiyseniz,
Öyle vurun tozları sinemize.
Vurun, bilmiyoruz.
Bilmiyoruz kıymetini adımların.
Bilmiyoruz bir adım dünya,

İnsanlık uçuyor gönülden,
Gönül hüznü ile susuyor.
Evet evet insanlık gerçekten uçuyor.
Konacak dal bulamıyor.
İnsanlık göç ediyor adeta...
Hangi diyarlar, hangi yuvalar